Truong Sa'ya gelme şansına eriştiğimde hissettiklerimi tam olarak tarif etmek zor, ama genel olarak sevgi ve büyük bir gururdu. Ve uçsuz bucaksız okyanusun ortasındaki bu vatan, Politbüro üyesi, Merkez Askeri Komisyon Başkan Yardımcısı ve Milli Savunma Bakanı General Phan Van Giang'ın "Truong Sa'ya gidip dönenler vatanlarını çok daha fazla sevecekler" sözünü daha derinden anlamama yardımcı oldu.

Çalışma heyetini Sinh Ton Adası subayları, askerleri ve halkı karşıladı.

7 gün 7 gece süren deniz yolculuğunda, yüzlerce deniz mili ve sayısız dalgayı aşmamıza rağmen, 571 No'lu Gemi şarkı söylemeyi ve müzik çalmayı hiç bırakmadı. "Dalgaların sesini bastırmak için şarkı söyledik", sevgili Truong Sa'ya yolculuğumuzu daha da yakınlaştırmak için şarkı söyledik.

Son Ca Adası askerleri egemenlik işaretinin yanında ciddiyetle duruyorlar.

Orijinal plana göre, 3 Numaralı Çalışma Grubu 7 adada ve DK1/2 Platformunda inceleme, araştırma, ziyaret ve çalışma yapmak üzere gelecekti. Ayrılışın ilk günlerinde hava ve deniz sakindi. 571 numaralı geminin güvertesinden baktığımda, sadece yeşim yeşili bir renk görebiliyordum. Memleketimin denizini ve gökyüzünü o kadar güzel görüyordum ki, sanki sadece bir rüyamda görebiliyordum. Zaman zaman martılar yükseklerde uçup beyaz dalgaların yakınında süzülerek bana bir huzur hissi veriyordu.

Sinh Ton, Nam Yet, Son Ca, Da Nam, Co Lin'den Truong Sa Dong'a kadar uzanan çalışma heyeti, subaylar ve askerler tarafından yoldaşlık ve ekip ruhuyla dolu bir şekilde sıcak bir şekilde karşılandı. Yapraklarını açan kare şeklindeki banyan ve akçaağaç ağaçlarına; kışlalar, reklam panoları ve düzenli sloganlardan oluşan sisteme; parlak, yeşil ve temiz manzaraya; yemyeşil sebze bahçelerine bakmak... herkesi sıcak ve samimi hissettirdi. Tek fark, burada şehrin gürültüsünün, araçların sesinin, anakaradaki gibi coşkulu kahkahaların olmamasıydı; sadece kayalara çarpan dalgaların sesi duyuluyor gibiydi; bazen hafif, bazen kükreyen.

Truong Sa'daki yemyeşil bahçe.

Evlerinden ve akrabalarından uzakta yaşamak zorunda kalmalarına, eğitim, yaşam ve çalışma koşullarının zor ve yetersiz olmasına rağmen, herkes görevini yerine getirirken heyecanlı ve kendinden emindi. Zorluklar kelimelerle ifade edilmese de, subay ve askerlerin bronzlaşmış yüzlerine yansımıştı.

3. Grup'un görevinin sorunsuz geçeceği düşünülüyordu. Ancak uçsuz bucaksız okyanusta hava çok hızlı ve karmaşık bir şekilde değişti. 571 numaralı gemi, Co Lin'e veda etmek için demir almıştı ki rüzgâr şiddetle esti. Dalgalar geminin yanlarına çarparak her şeyi şiddetle sallıyordu. Saldırı Sanat Ekibi'nin hoparlörü, sanki görünmez bir güç onu itiyormuş gibi sürekli ileri geri sallanıyordu. En zoru ise kadın askerlerdi; dalgalar büyüdükçe deniz tutması da artıyordu. Birçoğu hiçbir şey yiyemiyor, sadece dalgalardan kaynaklanan açlıklarını gidermek için küçük yudumlar su içmeye cesaret edebiliyorlardı. Ancak Grup Komutanı "Platformu ziyaret edecek kadar gücünüz var mı?" diye sorduğunda, hepsi bir ağızdan "Evet" diye bağırdılar.

Yarbay Le Thi Thu Hien, DK1/2 Platformu subay ve askerlerine telsiz aracılığıyla şarkı söylüyor.

27 Mayıs 2025 sabahının erken saatlerinde, 571 numaralı gemi DK1/2 Platformu'nun önüne demir attı. Daha önce, kötü hava koşulları nedeniyle Heyet Dong C Kaya Adası'na ulaşamamış ve bu durum herkesi pişman etmişti. Belki de endişeli bekleyişten dolayı, "Gemi kalk, gemi kalk" emri verilmeden önce, deniz tutmuş kardeşler de dahil olmak üzere birçok yoldaş özenle giyinmişti. Platforma ulaşmak için cam kapıyı açtım, uluyan rüzgarı ve dalgaların sesini dinledim, huzursuz ve endişeliydim.

Sabah 8 civarında hava düzelmeye başladı ve öncü birliklere ayrılma emri verildi. Her dalgada sallanan küçük CQ botuna bakınca, uçsuz bucaksız okyanusun o muhteşem, coşkulu hissini hissettim. Yaklaşık yarım saat sonra öncü birlik geri döndü. Raporu dinledikten sonra, insanların ve araçların güvenliğini sağlamak için grup komutanı bir ziyaret düzenlememeye ve Platform'da çalışmamaya karar verdi. Grup, subay ve askerleri telsizle cesaretlendirecek ve onlara şarkı söyleyecekti. Göğüste oluşan boşluk hissini tarif etmek zordu, berrak gözler aniden hüzünlendi ve sanki bir şey söylemek istiyormuş da kelimelere dökemiyormuş gibi tam önlerinde dalgalanan ulusal bayrağa baktı.

Çavuş Pham Minh Hieu radyoda "Firmly Stepping on Truong Sa" şarkısını seslendiriyor.

Heyet Komutanı'nın cesaretlendirici konuşmasını ve Platform liderleri ile komutanlarının tepkisini dinledikten sonra, Askeri Tıp Akademisi Siyasi Departman Propaganda Dairesi çalışanı Yarbay Le Thi Thu Hien, Saldırı Sanatları Ekibi tarafından subaylar ve askerler için şarkı söylemekle görevlendirildi. Ortam aniden sessizleşti. Gözleri yaşlarla doldu, yanaklarından yaşlar süzüldü, müzisyen Hinh Phuoc Long'un "Gan so Truong Sa" adlı şarkısı berrak ve duygulu bir sesle söylendi: "Uzakta değil, Truong Sa/Hâlâ sana yakınım çünkü Truong Sa her zaman benimle/Hâlâ sana yakınım çünkü Truong Sa her zaman benimle". Şarkı sözleri, her cümlesi, her kelimesi sayısız duyguyu taşıyor, herkesin yüreğine işliyordu. Okyanus dalgaları ne kadar yükselirse, kalp dalgaları da o kadar yükseliyordu.

Bu derin sevgiye karşılık, DK1/2 Platformu subayları ve askerleri, heyet için hep birlikte müzisyen Thap Nhat'ın "DK Baharı" şarkısını söylediler: "Fırtınalara rağmen/Biz Platform askerleri oradayız/Tehlikeye rağmen/Platform askerleri fırtınalardan korkmaz". Şarkı aynı zamanda halkın sesi, Amca Ho'nun askerlerinin kararlılığı, çelik gibi cesareti; iyimser ruh, yaşam sevgisi, zorluklardan, sıkıntılardan korkmayan, Anavatan'ın deniz ve adalarının kutsal egemenliğini korumak için fedakarlığa hazır olma halidir.

Görkemli bir sahne veya göz kamaştırıcı ışıklar olmasa da, 15 metrekareyi bile bulmayan kokpitteki performans neden bu kadar güzel ve duygusaldı? Müzik, alkışlar, dalga sesleri ve rüzgârla harmanlanarak güzel bir tablo oluşturuyordu. Bu, hem çalışma grubunun her üyesi için derin bir pratik ders hem de anakaranın Anavatan'ın cephesine gönderdiği paha biçilmez bir manevi armağandı.

Bunlar, 8. Tabur Siyasi Subay Okulu öğrencisi Çavuş Nguyen Minh Hieu'nun Truong Sa ve DK1 Platformu'na yaptığı yolculukta tasarlayıp yarattığı ve fırtınanın ön saflarında yer alan subay ve askerlere çalışma grubunun veda mesajı olarak söylenen "Firmly Stepping on Truong Sa" adlı şarkının taze sözleri.

Gülümseme Truong Sa'ya geri gönderildi.

571 numaralı gemi Platform'un etrafında 3 tur attı ve 3 uzun düdük çaldığında, birbirlerine sallanan kollar giderek uzaklaştı. Söylenecek çok şey olmasına ve yürek hâlâ çok isteksiz olmasına rağmen, her şey ancak dalgaların sesiyle geri dönebildi.

Geminin denizde yol aldığı günlerin ruhunun aksine, anakaraya dönüş yolculuğunda atmosfer durgunlaşmış, herkes sessiz ve düşünceliydi. Ada ve platform geride kalmıştı, ama insanların kalpleri hâlâ oradaydı. Görkemli bir Truong Sa'nın; Vietnam Halk Donanması'nın kahraman, dirençli ve yılmaz subay ve askerlerinin; fırtınalara ve kasırgalara karşı dimdik duran DK1 platformunun anıları... sonsuza dek çalışma grubunun her üyesinin kalbine ve zihnine kazınacak.

Truong Sa - DK1 çalışma gezisini özetleyen program, her zamanki gibi salonda değil, uçsuz bucaksız deniz ve gökyüzünün tam ortasında, çok özel bir şekilde gerçekleşti. Bunlar arasında, 12. Tabur Siyasi Subay Okulu öğrencisi Çavuş Do Thanh Phat'ın "Truong Sa - Anavatanımızı daha çok sev" şiiri beni çok etkiledi. Bu şiir, çalışma heyeti tarafından düzenlenen Truong Sa ve DK1 Platformu hakkındaki yazı yarışmasının tipik bir örneğiydi. Özellikle de son iki dizesi: "Truong Sa'ya gelen ve sonra geri dönen/Anavatanını çok daha çok sevecektir."

Bu iş gezisinden sonra sahip olduğumuz en değerli şey vatanseverlik, vatanımızın denizine ve adalarına duyduğumuz sevgi; Anavatanımızın kutsal egemenliğini korumak için fedakarlık yapan nesiller boyu babalarımıza ve kardeşlerimize duyduğumuz derin şükran; büyük Başkan Ho Chi Minh'in "Geçmişte sadece gece ve orman vardı. Bugün ise gündüz, gökyüzü ve deniz var. Kıyı şeridimiz uzun ve güzel, onu nasıl koruyacağımızı bilmeliyiz!" öğüdünü sessizce, sükunetle, birlik içinde, bağlılıkla ve başarıyla uygulayan kadrolara, askerlere ve halka duyduğumuz saygı ve sevgidir.

Tıpkı kıyıya vuran ve sonra birbirini kovalayan binlerce dalga gibi, milyonlarca Vietnamlının kalbi her zaman o yere, yani Anavatan'ın her karış toprağını ve denizini sıkı sıkıya korumak için gençliğini feda eden insanların olduğu yere yönelmiştir.

VU VAN QUOC

    Kaynak: https://www.qdnd.vn/phong-su-dieu-tra/phong-su/gui-theo-tieng-song-842355