Biyoyakıtlara yönelik engellerin çözülmesi

Biyoyakıtlar başlıca gruplara ayrılır: Biyodizel, kurşun katkı maddeleri yerine etanol ile karıştırılmış biyogazolin, biyogaz... geleneksel yakıtların yerini tamamen alabilir. Biyoyakıt kullanımı CO2 emisyonlarını artırmaz, çevre dostudur, ulusal enerji güvenliğinin sağlanmasına katkıda bulunur ve dünya genelindeki ülkelerin karbon nötrlüğü hedeflerini destekler.

Günümüzde biyoyakıtlar dünya çapında 50'den fazla ülkede yaygın olarak kullanılmakta olup, 2024 yılında tahmini pazar büyüklüğünün 1,89 milyon varil petrol eşdeğeri/gün olması ve 2029 yılında 2,44 milyon varil petrol eşdeğeri/güne ulaşması beklenmektedir. Birçok ülke, giderek artan talebi karşılamak için biyoyakıt geliştirmeye öncelik veren politikalara ve büyük ölçekli üretim planlarına sahiptir.

Çevre sorunlarına ve iklim değişikliğine özel önem veren ülkelerden biri olan Vietnam, birçok alanda emisyonları ve sera gazlarını azaltmak için hızla bir yol haritası yayınladı. Başbakan, 20 Kasım 2007 tarihinde "2015'e Kadar Biyoyakıt Geliştirme Projesinin Onaylanması ve 2025 Vizyonu" hakkında 177/2007/QD-TTg sayılı Kararı; 22 Kasım 2012 tarihinde "Biyoyakıtların Geleneksel Yakıtlarla Karışım Oranının Uygulanmasına Yönelik Yol Haritası"nın yayımlanması hakkında 53/2012/QD-TTg sayılı Kararı; 26 Temmuz 2023 tarihinde "2021-2030 Dönemi Ulusal Enerji Ana Planının 2050 Vizyonu"nun onaylanması hakkında 893/QD-TTg sayılı Kararı yayımladı. Bu politikalar, sürdürülebilir ekonomik kalkınma için biyoyakıt geliştirmenin gerekliliğini ortaya koymaktadır.

Özellikle, COP26 Konferansı'nda net emisyonların 2050 yılına kadar "0"a (Net Sıfır) düşürülmesi konusunda güçlü bir taahhütte bulunulmasının ardından, Hükümet ilgili yasal belgeler ve düzenlemeler sistemini acilen gözden geçirmiş ve biyoyakıtların fosil yakıtların yerini kısmen alması için bir politika mekanizması oluşturarak enerji güvenliğinin ve çevrenin korunmasının sağlanmasına katkıda bulunmuştur.

28 milyon hektar tarım arazisine ve 14 milyon hektardan fazla ormanlık alana sahip olan Vietnam, elverişli iklimi ve bol güneş enerjisi sayesinde tarım ve gıda endüstrilerinden elde edilen organik atıklardan biyoyakıt geliştirme konusunda büyük potansiyele sahiptir.

Ülkemizde 2015 yılından bu yana, toplam üretim kapasitesi yaklaşık 502 bin ton/yıl olan ve bu fabrikaların tasarlanan kapasitelerinin %100'ünde çalışması durumunda 8,46 milyon ton biyoyakıt (E5) harmanlamaya yetecek kapasitede 7 biyoetanol fabrikası yatırımı yapılmıştır. Ancak, dünya petrol fiyatlarındaki olumsuz gelişmeler, üretim ölçeğinin küçük olması, teknolojinin eski olması, ucuz hammaddelerin çok kullanılmaması, ürün maliyetlerini düşürmek için yan ürünlerden yararlanılmaması ve birçok projenin finansman mekanizmalarının yetersizliği nedeniyle, E5 benzininin fiyatı yeterince cazip olmayıp, insanlar ilgisini kaybetmiş, biyoetanol fabrikaları birbiri ardına rafa kaldırılmış, ürünlerini satamayarak ağır aksak çalışmakta ve hatta kapanmak zorunda kalmaktadır.

Dolayısıyla, Vietnam'ın biyoyakıt kaynaklarını sürdürülebilir bir şekilde geliştirmek için hâlâ yapması gereken çok şey var. Bazı uzmanlar, Vietnam Hükümeti'nin gelişmiş ülkelerinkine benzer hedefler belirleyen net ve tutarlı bir vizyon ve stratejiye sahip olduğunu söylüyor. Ancak stratejik planlama, planlama ve uygulama tam olarak birbiriyle bağlantılı değil. Vietnam'ın sera gazı emisyonlarını 2050 yılına kadar "0"a düşürme taahhüdü, büyük miktarda kaynak ve ilgili tüm makamların, bakanlıkların, birimlerin ve sektörlerin mutabakatını gerektiren çok önemli bir hedef.

Başarısız olan bazı etanol yakıt üretim projeleri, istikrarlı hammadde alanlarının planlanması, yatırım teknolojisinin seçilmesi, biyoyakıt üretimi için finansmanı etkin bir şekilde harekete geçirecek bir mekanizmanın oluşturulması, kalitenin istikrarı ve ürünün tüketiciler tarafından tercih edilmesi için maliyetlerin düşürülmesi gibi yatırımların sistematik bir şekilde organize edilmesinin gerekliliğini göstermektedir. Bunlar, biyoyakıt üretim zincirine katılan tüm kademelerin, sektörlerin, yatırımcıların ve hammadde tedarikçilerinin, 2050 yılına kadar sera gazı emisyonlarını sıfıra indirme hedefine ulaşmak için dikkat etmesi ve çözmesi gereken konulardır.

Kaynak: https://nhandan.vn/go-vuong-cho-nhien-lieu-sinh-hoc-post816511.html