ทีมที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในการแข่งขันฟุตบอลโลกปี 2026 รอบคัดเลือกรอบสองของทวีปเอเชียจนถึงขณะนี้คือมาเลเซีย
ทีมของโค้ชคิม ปันกอน (เกาหลี) รั้งตำแหน่งจ่าฝูงกลุ่มดีชั่วคราว หลังจากลงเล่นไป 2 นัด โดยมี 6 คะแนน พวกเขาเป็นทีมเดียวจากเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่รั้งตำแหน่งจ่าฝูงกลุ่มคัดเลือก
แน่นอนว่ามาเลเซียโชคดีมากที่ได้อยู่ในกลุ่มที่ง่ายมากร่วมกับไต้หวัน คีร์กีซสถาน และโอมาน พวกเขายังไม่เคยพบกับทีมที่แข็งแกร่งที่สุดในกลุ่มสามทีมนี้ นั่นคือโอมาน อย่างไรก็ตาม วิธีการจัดทีมของมาเลเซียแตกต่างไปจากเดิม
หากสังเกตดีๆ จะเห็นว่า "ผู้เล่นแนวดิ่ง" (ผู้รักษาประตู - เซ็นเตอร์แบ็ก - กองกลางตัวกลาง - กองหน้าตัวกลาง) ในทีมชาติมาเลเซียปัจจุบันประกอบด้วยผู้เล่นตัวสูงที่สามารถแข่งขันได้
กองหลังตัวกลางอย่างดิออน คูลส์ (1.85 ม.) และจูเนียร์ เอลด์สตัล (1.91 ม.) มักจะใช้กันบ่อยๆ ทั้งคู่ดูเป็นชาวตะวันตกมาก แต่จริงๆ แล้วพวกเขาเกิดที่มาเลเซีย กองกลางตัวกลางของมาเลเซียคือ เซียเมอร์ คุตตี้ อับบา (1.86 ม.) และกองหน้าคือ โรเมล โมราเลส (1.87 ม. ซึ่งเป็นผู้เล่นที่ย้ายมาจากโคลอมเบีย)
มาเลเซีย(เสื้อเหลือง)สนใจปัจจัยทางกายภาพมาก
ในทำนองเดียวกัน ทีมอินโดนีเซียที่เกิดในยุโรปก็มีรูปร่างสูงใหญ่เป็นธรรมดา โดยเฉพาะผู้เล่นที่เล่นในแนวหน้า อาจไม่จำเป็นต้องอธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับรูปร่างของผู้เล่นอินโดนีเซีย เนื่องจากเรื่องนี้ถูกพูดถึงมากเกินไปในช่วงหลังๆ นี้ เอลกัน แบ็กกอตต์, จอร์ดี อามัต, เจย์ อิดเซส (เซ็นเตอร์แบ็ก), อิวาร์ เจนเนอร์, ธอม เฮย์ (เซ็นเตอร์-มิดฟิลด์) และราฟาเอล สตรูอิค (เซ็นเตอร์-ฟอร์เวิร์ด) ต่างก็มีส่วนสูงไม่เกิน 1.84 เมตร
แม้แต่ทีมชาติไทยที่ไม่ได้ใช้นักเตะสัญชาติมากนักก็ยังมีนักเตะที่มีรูปร่างดีมากในตำแหน่งดังกล่าว
ทีมชาติไทยชุดลุยศึกเอเชียนคัพ 2023 จะใช้ชื่อ สรานนท์ อนุอิณ (1.87 ม.) เป็นผู้รักษาประตูตัวจริง และ พรรษา เหมวิบูลย์ (1.90 ม.) กับ เอลิส โดลาห์ (1.96 ม.) เป็นกองหลังตัวกลาง ขณะที่ วีรเทพ ป้อมพันธ์ (1.81 ม.) จะเป็นกองกลางตัวกลางให้กับทีมชาติไทย และ ศุภชัย ใจเด็ด (1.83 ม.) จะเป็นกองหน้าให้กับทีมชาติไทย
ทั้งนี้รายชื่อ 23 นักเตะไทยที่เตรียมลงแข่งขันกับเกาหลีใต้ในวันที่ 21 และ 26 มีนาคมนี้ หมายความว่าโดยเฉพาะทีมชาติไทยและทีมชาติเอเชียตะวันออกเฉียงใต้โดยรวมในวันนี้ ให้ความสำคัญกับปัจจัยด้านร่างกายเป็นอย่างมาก ซึ่งเป็นปัจจัยที่ส่งผลต่อความสามารถในการเล่นบอลสูงและความสามารถในการแข่งขันเป็นอย่างมาก
กองกลางของไทยก็มีกล้ามเป็นมัดเช่นกัน
มีเพียงทีมชาติเวียดนามเท่านั้นที่ไม่ทำตามเทรนด์นี้ กองกลางตัวกลางและกองหน้าของเราก็ตัวเล็กมาก บางทีสไตล์การเล่นหลักของทีมคือการควบคุมบอลโดยเน้นที่เทคนิค
เป็นวิธีการเล่นที่สมเหตุสมผลซึ่งใช้โดยทีมที่แข็งแกร่งหลายทีมในโลก อย่างไรก็ตาม เพื่อครองบอลได้ เราต้องแข่งขันให้ดีก่อนเพื่อแย่งบอลมาครอง นี่เป็นสิ่งที่ทีมเวียดนามค่อนข้างด้อยกว่าอินโดนีเซียในนัดรอบแบ่งกลุ่มของเอเชียนคัพ 2023 ก่อนที่เราจะแพ้ 0-1
ทีมเวียดนามเคยพ่ายแพ้ให้กับอินโดนีเซียเนื่องจากความสามารถในการต่อสู้แบบตัวต่อตัวที่ไม่ดี
ในความเป็นจริง ฟุตบอลเวียดนามยังคงมีผู้เล่นหลายคนที่มีรูปร่างดี เก่งทั้งการดวลตัวต่อตัวและลูกกลางอากาศ นอกจากนี้ยังมีเทคนิคที่ไม่แย่เกินไป ตัวอย่างเช่น ในแนวรับ เรามี Huynh Tan Sinh (สูง 1.85 ม.) ที่สามารถเล่นตำแหน่งเซ็นเตอร์แบ็กได้ดีกว่า Phan Tuan Tai (สูง 1.72 ม.) และ Ho Tan Tai (สูง 1.80 ม.) ที่เล่นลูกกลางอากาศได้ดีกว่า Vu Van Thanh และ Pham Xuan Manh (สูงเพียง 1.70 ม.)
นอกจากนี้ ยังหวังว่าเมื่อ เตี๊ยน ลินห์ และ ดินห์ บัค (สูง 1.80 ม. ทั้งคู่) กลับมา ทีมจะมีกองหน้าที่ดีขึ้นทั้งในการเล่นลูกกลางอากาศและความสามารถในการทำประตู ก่อนที่จะพบกับอินโดนีเซีย (ในเอเชียนคัพ 2023 เตี๊ยน ลินห์ ไม่ได้เข้าร่วมการแข่งขัน และ ดินห์ บัค ได้รับบาดเจ็บก่อนการแข่งขันกับทีมจากหมู่เกาะ)
เมื่อมีผู้เล่นตัวสูงในทีมมากขึ้น ทีมก็จะมีตัวเลือกในการโจมตีมากขึ้นโดยอัตโนมัติ แทนที่จะเสียเปรียบในตัวเลือกเหล่านี้ก่อนที่จะลงสนาม นี่เป็นแนวโน้มทั่วไปที่แม้แต่ทีมเพื่อนบ้านของเราก็พยายามปรับเปลี่ยนเพื่อปรับตัว!
ลิงค์ที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)