ต้นหม่อนและหนอนไหมช่วยให้ผู้คนในพื้นที่ที่ยากลำบากที่สุดของลัมดงหลุดพ้นจากความยากจน

TPO - ด้วยความสัมพันธ์กับต้นหม่อนทำให้ครัวเรือนนับร้อยหลังคาเรือนในอำเภอดำรงค์ซึ่งเป็นพื้นที่ที่ยากลำบากที่สุดของจังหวัดลามด่งสามารถหลุดพ้นจากความยากจนได้

โรงงานฟักไข่ไหมช่วยแก้ปัญหาผลผลิตรังไหม

นายเหลียงฮอต ฮาไห่ รองประธานคณะกรรมการประชาชนอำเภอดัมรอง (ลัมดง) กล่าวว่า หลังจากที่ดำเนินโครงการ "พัฒนาอุตสาหกรรมหม่อนและไหมอย่างยั่งยืน" มาเป็นเวลา 5 ปี การปลูกหม่อนและการเลี้ยงไหมได้กลายเป็นภาคส่วน เศรษฐกิจ ที่สำคัญภาคหนึ่ง ซึ่งมีส่วนช่วยปรับปรุงคุณภาพชีวิตของประชาชนในอำเภอนี้ และช่วยให้ครัวเรือนของชนกลุ่มน้อยหลายร้อยครัวเรือนหลุดพ้นจากความยากจนได้

นายเหงียน วัน จิ่ง หัวหน้ากรมเกษตรและพัฒนาชนบท อำเภอดัมรง กล่าวว่า พื้นที่ดินตะกอนริมแม่น้ำและลำธารในอำเภอดัมรงค่อนข้างกว้าง เหมาะสำหรับการปลูกหม่อนมาก ในขณะเดียวกัน เนื่องจากราคารังไหมในตลาดมีเสถียรภาพในระดับสูง อำเภอจึงส่งเสริมให้ประชาชนเปลี่ยนพื้นที่หลายร้อยเฮกตาร์ที่ปลูกข้าวและข้าวโพดโดยเฉพาะเป็นพื้นที่ปลูกหม่อนและเลี้ยงไหม

พื้นที่ปลูกหม่อนของอำเภอเพิ่มขึ้น 5 เท่าเมื่อเทียบกับ 5 ปีที่แล้ว นอกจากนี้ ดัม รองยังได้สร้างเครือข่ายเชื่อมโยงการผลิต การบริโภค และการแปรรูปรังไหม ตัวอย่างทั่วไปคือ โรงงานรังไหม Duy Phuong (ชุมชน Da Rsal) ซึ่งเชื่อมโยง ผลิต บริโภค และแปรรูปรังไหมกับครัวเรือนกว่า 500 ครัวเรือน

“ภายในสิ้นปี 2566 อำเภอดัมรงค์จะจัดทำและจัดตั้งโซ่เชื่อมโยงอย่างน้อย 3 โซ่ ใน 3 ภูมิภาค เพื่อจัดระเบียบการผลิตหม่อน การเพาะเลี้ยงไหมที่เกี่ยวข้องกับการบริโภครังไหม และการรีดไหม โดยมุ่งหวังที่จะผลิตรังไหมให้ได้มากกว่า 1,200 ตันต่อปี” นายฮาไห่ กล่าว

ในทางกลับกัน จากเงินทุนเกือบ 13,000 ล้านดองจากโครงการบรรเทาความยากจน การก่อสร้างใหม่ในชนบท... อำเภอได้สนับสนุนครัวเรือนกว่า 370 ครัวเรือนในการพัฒนาพื้นที่ปลูกหม่อนด้วยพันธุ์ใหม่ที่มีผลผลิตและคุณภาพสูง ในปี 2022 ท้องถิ่นได้สนับสนุนเครื่องมือทำฟาร์มไหมให้กับครัวเรือน 38 ครัวเรือนด้วยงบประมาณ 570 ล้านดอง

นอกจากนี้ อำเภอยังได้สนับสนุนเกษตรกรด้วยการจัดสร้างโรงเพาะพันธุ์ไหมเข้มข้นแบบไฮเทคใหม่ 3 แห่งและแบบจำลองการเพาะพันธุ์หม่อนและไหมโดยใช้เครื่องจักรอัตโนมัติในตำบลโรเหมิน เหลียงซรอง และดากนัง

นอกจากนี้ อำเภอยังสร้างเงื่อนไขให้ประชาชนโดยเฉพาะครัวเรือนที่ยากจนและใกล้ยากจนกู้ยืมเงินทุนเพื่อพัฒนาการปลูกหม่อนและเลี้ยงไหมให้หลุดพ้นความยากจนได้อย่างยั่งยืน

จากข้อมูลของกรมเกษตรและพัฒนาชนบทจังหวัดดัมรง ระบุว่า รายได้เฉลี่ยจากการปลูกหม่อนและเลี้ยงไหมอยู่ที่ 300-400 ล้านดอง/เฮกตาร์/ปี สูงกว่าการปลูกกาแฟ 3-4 เท่า และสูงกว่าการปลูกข้าว 9-10 เท่าต่อพืชผลต่อปี

อบเชย