Wspomnienia z Hanoi w obrazach Truonga Ngoc Hiena

Ponad 50 dzieł, namalowanych głównie na jedwabiu i papierze Do, jest hołdem złożonym Hanoi i ojczyźnie artystki, a także głosem artystki, która doświadczyła wielu historycznych zmian.

W wieku 80 lat malarka Truong Ngoc Hien wciąż z pasją siedzi przed sztalugą, z drżącymi dłońmi, ale błyszczącymi oczami, opowiadając o kwiatach, ulicach i wspomnieniach z Hanoi. Dla niej malarstwo to nie tylko droga artystyczna, ale także oddech, sposób na wyrażenie miłości do życia.

Urodzona w 1946 roku w Yen Phu, wiosce nad brzegiem Jeziora Zachodniego, Truong Ngoc Hien dorastała w rodzinie kochającej sztukę. Jej ojciec, Truong Van Hieu, słynny tancerz z Hanoi, był blisko wielu artystów, takich jak Nguyen Sang i Bui Xuan Phai... Rozmowy o sztuce z przyjaciółmi ojca zasiały w małej Hien ziarno sztuki, które wkrótce rozkwitło.

W wieku 12 lat zaczęła uczyć się malować u swojego pierwszego nauczyciela, Pham Viet Songa. Później kontynuowała naukę u takich malarzy jak Nguyen Duc Nung i Nguyen Sy Ngoc. Jej artystyczna ścieżka otworzyła się po ukończeniu Wietnamskiej Akademii Sztuk Pięknych w 1963 roku, gdzie studiowała pod okiem wielu utalentowanych malarek, takich jak Do Thi Ninh, Dang Thi Khue, Le Kim My...

Ukończyła Kolegium Sztuk Pięknych w 1966 roku, pracowała w Studiu Animacji, a następnie przez 34 lata pracowała w Katedrze Propagandy w Departamencie Informacji w Hanoi. To było życie pełne wytrwałości i gorliwości w tworzeniu obrazów propagandowych, gatunku sztuki, który bezpośrednio służył ruchowi oporu i życiu społeczno-politycznemu . W tym czasie pracowała, ale kontynuowała naukę na Uniwersytecie Sztuk Pięknych w Hanoi w latach 1975-1979, aby doskonalić swoją wiedzę malarską.

malowanie-drogi-na-północny-zachód.jpg — Praca „W drodze do wyzwolenia Północnego Zachodu” (jedwab).

Po latach odpowiedzialności za swoją pracę, głęboko w duszy wciąż tęskni za własnym światem – światem kwiatów, ulic i wspomnień. Często powtarza: „Maluję kwiaty tak, jak maluję przyjaciół. Patrzenie na kwiaty sprawia, że moje serce staje się miękkie, widzę czystość, widzę ukojenie”. Być może dlatego, że mieszka w Nghi Tam, skąd targ kwiatowy Quang Ba jest zaledwie kilka kroków, kwiaty stały się dla niej niewyczerpanym źródłem inspiracji.

Trzecia indywidualna wystawa artysty Truong Ngoc Hiena, zatytułowana „Ulica i kwiaty” (od 11 do 20 września 2025 roku w Domu Wystawowym 16 Ngo Quyen w Hanoi), obejmuje ponad 50 prac, w większości namalowanych na jedwabiu i papierze Do. Wśród nich znajdują się obrazy przesiąknięte kobiecością i delikatnością, takie jak „Jesień w Hanoi”, „Narcyz”, „Fioletowe orchidee”, „Taniec wodnych orchidei”… Ale są też obrazy o epickiej tonacji, takie jak „Żołnierze wujka Ho podczas wyzwolenia stolicy”, „W drodze do wyzwolenia północnego zachodu”… To właśnie ten paralelizm, między liryzmem a epiką, między kwiatami a ulicami, ukształtował osobowość artystyczną Truong Ngoc Hiena.

kwiaty-górskie.jpg — Dzieło sztuki „Zapach Gór” (kolorowy proszek).

Malarz i krytyk sztuki Phan Cam Thuong powiedział kiedyś: „Artysta wybiera tematy bliskie sobie ze szczególną troską o kobiety: proste, bezpośrednie, głębokie emocje. Truong Ngoc Hien nie tworzy żadnego „stylu” malarstwa, lecz stara się wyrazić ciepłe, realistyczne piękno współczesnego życia, za pomocą bloków barwnych i kompozycji, które upiększają naturę i mieszkańców Wietnamu”.

Jest nie tylko malarką, ale także świadkiem historii sztuki pięknej Hanoi. Od pierwszych dni trzymania pędzla w ręku, przez wojnę, wzloty i upadki życia towarzyskiego, aż po dziś dzień, ta kobieta wciąż ma serce do sztuki.

Jej trzy wystawy indywidualne w latach 1994, 2001 i teraz w 2025 roku, zostały otwarte 11 września. Dziwny zbieg okoliczności, podobnie jak jej życie – spokojne, wytrwałe, ale zawsze mające swój własny ślad.

Praca plastyczna „Afternoon Street” (papier Do).

Za swoje prace artystka Truong Ngoc Hien otrzymała Medal Oporu Pierwszej Klasy, Medal za Sprawę Kultury Masowej oraz Medal za Sprawę Sztuk Pięknych. Ale być może największą nagrodą jest harmonia, jaką odnajduje w odbiorcach, gdy stają przed obrazem przedstawiającym kwiat i rozpoznają gdzieś sylwetkę Hanoi – łagodną, dumną i bliską.

„
Artystka Truong Ngoc Hien jest również znaną autorką obrazów propagandowych. Zdobyła wiele nagród w dziedzinie malarstwa propagandowego, takich jak: pierwsza i trzecia nagroda w konkursie malarstwa propagandowego „HIV – AIDS: choroba stulecia” (1998); trzecia nagroda w konkursie malarstwa propagandowego „Odstęp między narodzinami od 3 do 5 lat pomaga cieszyć się zdrowiem, urodą i szczęściem” (1997); czwarta nagroda za obraz „Francuzi na ziemi jak żagiel pełen wiatru” (1988); nagroda za zachętę w konkursie malarskim „Upamiętnienie 50. rocznicy Dnia Inwalidów i Męczenników Wojennych” (1997)… oraz wiele obrazów o tematyce Partii, Wujka Ho, armii, narodu i dzieci, które były szeroko rozpowszechniane. Jej prace znajdują się w Narodowym Muzeum Historii i Wietnamskim Stowarzyszeniu Sztuk Pięknych.

Niektóre typowe dzieła artysty Truong Ngoc Hiena: