Historia synowej z krainy herbaty

W małym pokoju ukrytym pod baldachimem zielonych drzew, dziewczyna o miłej twarzy i promiennym uśmiechu szybko obierała kwiat lotosu, aby zaparzyć specjalną herbatę dla swoich gości. Zapach lotosu zmieszany z aromatem herbaty rozchodził się po całej przestrzeni, gdy nalewała wodę mieniącą się w słońcu do czysto białych filiżanek. Widząc jej kunszt i słuchając, jak z pasją opowiada o swoich planach i aspiracjach, mało kto pomyślałby, że to właśnie ona przebyła tysiące kilometrów, aby tu przybyć i zostać synową krainy herbaty.

Obszar surowcowy spółdzielni herbacianej Phuc Nguyen w wiosce Nui, gmina Van Phuc.

Kraina czarów

Przed moimi oczami rozciągały się bezkresne fale zielonej herbaty aż po horyzont. Obszar herbaciany Xom Nui położony jest u wschodniego zbocza pasma górskiego Tam Dao, otoczony świeżym klimatem i chłodną wodą ze źródła spływającego z pionowych klifów. To miejsce jest niczym lśniący dywan utkany z milionów świeżych, mocnych pąków herbacianych, rosnących w letnim słońcu, z nieustępliwą witalnością głębokiej, żyznej gleby.

Dyrektor spółdzielni herbacianej Phuc Nguyen, Do Thi Nguyen, przedstawiła to jako obszar herbaciany VietGAP w wiosce Nui o powierzchni 8,4 hektara, z 42 uczestniczącymi gospodarstwami domowymi, pod przewodnictwem pana Luu Sy Son. Grupa herbaciana VietGAP działała od 2018 roku, ale nie była zbyt efektywna. Do 2022 roku, kiedy powstała spółdzielnia herbaciana Phuc Nguyen i przejęła konsumpcję produktów, model powiązań rozkwitł. Spółdzielnia nie tylko stabilizuje produkcję, oferując wyższą cenę świeżej herbaty niż na rynku, ale także zapewnia kapitał na zakup materiałów, zapewnia wsparcie techniczne i stopniowo pomaga ludziom przejść na rolnictwo ekologiczne.

Dzięki zastosowaniu technologii i inteligentnemu zarządzaniu, od aplikacji VNPT Green do śledzenia pochodzenia po szkolenie rolników w zakresie obsługi sztucznej inteligencji, ludzie poprawili swoją świadomość i umiejętności produkcyjne. „Żołnierze herbaty” – jak Nguyen nazywa „nauczyciela” Vu Van Tai, z entuzjastycznym wsparciem Thai Nguyen Cooperative Alliance, Tai prowadzi zajęcia ze sztucznej inteligencji jako „starszy partner”, pomagając rolnikom nie wahać się już przed nowymi technologiami.

Grupa VietGAP pomaga obecnie 42 gospodarstwom domowym zajmującym się uprawą herbaty w osiągnięciu stabilnego dochodu w wysokości 7-8 milionów VND/osobę/miesiąc, znacznie wyższego niż w przypadku uprawy ryżu lub krótkoterminowych upraw. Co wyjątkowe, nawet gdy handlarze oferują wyższe ceny, wiele gospodarstw domowych dotrzymuje słowa, sprzedając herbatę wyłącznie spółdzielni – w której pokładają zaufanie i długoterminową przyszłość.

Teściowa jest „nauczycielką”

Do Thi Nguyen urodziła się w 1995 roku w Hajfong, dorastała w Ho Chi Minh , studiowała biologię na Uniwersytecie Ton Duc Thang. Uwielbia przyrodę i rośliny, ale nigdy nie dotykała drzewa herbacianego.

Potem los zetknął ją z Tuyenem – chłopcem z Hamlet Duoi 3, gmina Van Phu (dawniej gmina Van Yen, dystrykt Dai Tu).

Pewnego razu, gdy w sezonie zbiorów ryżu podążała za ukochanym do rodzinnego miasta, jaskrawożółty kolor ryżu zmieszany z zielenią herbaty „zaczarował” młodą dziewczynę. Co więcej, kraina, której grzbiety opierały się o górę Tam Dao, zwrócona w stronę jeziora Nui Coc, z górami Van i Vo wznoszącymi się niczym dwie potężne bramy otwierające się ku przyszłości; kraina historycznych reliktów i historia bohaterskiego szkolenia wojskowego słynnej osoby Luu Nhan Chu sprawiły, że postanowiła związać swoje życie z tym miejscem.

Do Thi Nguyen z entuzjazmem opowiada o swoim produkcie – herbacie mandarynkowej.

Nguyen powiedziała, że ​​to teściowa nauczyła ją zbierać herbatę, prażyć ją i odczuwać jej aromat wszystkimi zmysłami. Jej mąż stał się jej najwierniejszym i najbardziej oddanym kolegą.

Wspólnie zbudowali spółdzielnię herbacianą Phuc Nguyen Tea Cooperative, miejsce łączące ludzi o podobnych poglądach, którzy kochają tradycyjny przemysł herbaciany. Oferta spółdzielni obejmuje herbatę zieloną (moc cau, non tom, dinh), herbatę czarną, herbatę w torebkach oraz różnorodne herbaty o zapachu kwiatów (lotos, grejpfrut, jaśmin, magnolia).

Nguyen zabrał mnie na wizytę do warsztatu produkcyjnego spółdzielni. Oprócz systemu dachów wykorzystującego technologię zgazowania biomasy, spółdzielnia nadal stosuje dachy opalane drewnem opałowym.

Powiedziała: Każda tona ma swoje mocne strony, ale tajwański owoc ton ga nadal jest numerem jeden wśród dodatków do herbaty, ale po pierwszym paleniu na sucho, drugi raz wymaga palenia w piecu opalanym drewnem. Wymagane jest wybranie solidnego, suchego drewna opałowego i powolne mieszanie aromatu. Herbata pachnie od środka. W tym czasie następuje specjalna zmiana, tworząc zapach młodego ryżu – unikalny smak, którego nie da się uzyskać, paląc wyłącznie elektrycznie lub gazowo.

Być może dzięki temu delikatnemu połączeniu, herbata kooperatywy Phuc Nguyen Tea Cooperative jest nadal mocna i delikatna, o miodowym kolorze, nawet po 7 parzeniach. W 2024 roku pąki herbaty kooperatywy Phuc Nguyen Tea Cooperative zdobyły trzecią nagrodę na Festiwalu Herbaty w Dzielnicy Dai Tu i zostały sprzedane na aukcji za 30 milionów VND/kg. Obecnie kooperatywa ma trzech przedstawicieli w Ho Chi Minh, Hai Phong i Phu Tho, zużywając 2-3 kwintale suchej herbaty miesięcznie.

Sen o zapachu dzikiej mandarynki

Stoisko prezentujące produkty spółdzielni herbacianej Van Phuc Tea Cooperative na zjeździe delegatów Komitetu Partii Gminy Van Phuc, kadencja 2025-2030.

Nie poprzestając na początkowych sukcesach, młode małżeństwo kontynuowało rozbudowę warsztatu produkcyjnego w Xom Nui, planując współpracę z grupami VietGAP w Xom May i Xom Bau 2. W tym samym czasie Nguyen dyskretnie produkował herbatę ze swoim osobistym znakiem firmowym – czerwoną herbatę z dzikiego grejpfruta.

Nguyen delikatnie otworzył cynkową torebkę z suszonymi owocami herbaty. Zapach mandarynki zmieszany z czarną herbatą stworzył imponujący, słodki aromat, jednocześnie czysty i ciepły.

Ten produkt jest inspirowany chińskim pu-erh z kumkwatu, ale jego składniki są w 100% czyste i wietnamskie. Dzikie kumkwaty, wydrążone i z nienaruszoną skórką, nadziewane dobrze zaparzoną herbatą, zawinięte w papier do pieczenia i wysuszone. Im dłużej ta herbata jest przechowywana, tym staje się słodsza, niczym drogocenne lekarstwo, które pomaga rozgrzać płuca, zapobiega bólowi gardła, ułatwia zasypianie i koi nerwy. Wielu ekspertów twierdzi, że smak „czerwonej herbaty z dzikiego kumkwatu” nie ustępuje produktom zagranicznym.

Historia synowej z krainy herbaty to nie tylko osobista opowieść dziewczyny, która opuściła miasto, by powrócić na wieś i przybyć tu z daleka, ale także żywy dowód na istnienie nowego pokolenia rolników, którzy wiedzą, jak dziedziczyć, zachowywać i tworzyć w oparciu o tradycyjne podstawy.

W tej dziewczynie urodzonej w 1995 roku harmonijnie łączą się ręce, które zaparzały herbatę na wzór teściowej, z nowoczesnym myśleniem i pragnieniem dotarcia do młodych ludzi. Przemiana od prostych pąków herbaty, które trzymały się ziemi, do ery cyfrowej, od małej grupy VietGAP do profesjonalnej społeczności producenckiej. Pośród aromatycznej herbaty wierzę, że nie tylko drzewa herbaciane, ale także ludzie tacy jak Nguyen i tutejsi plantatorzy herbaty stopniowo tworzą zieloną, zrównoważoną i pełną nadziei okolicę dla świetlanej przyszłości.

Źródło: https://baothainguyen.vn/van-hoa/202508/chuyen-cua-nang-dau-dat-che-14f00b3/