អ្នកនិពន្ធ វូ បាង ពីទំនុកច្រៀងយ៉ាងស៊ីជម្រៅ ដល់ការនិទានដ៏ជ្រាលជ្រៅ

អ្នកនិពន្ធ Vu Bang (1913 - 1984) កើតក្នុងគ្រួសារខុងជឺ។ លោកបានចូលរៀននៅវិទ្យាល័យ Albert Sarraut ហើយបានបញ្ចប់ការសិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រភាសាបារាំង។ ឪពុករបស់គាត់បានស្លាប់មុនកាលកំណត់ ហើយ Vu Bang រស់នៅជាមួយម្តាយរបស់គាត់ ដែលជាម្ចាស់ហាងសៀវភៅមួយនៅផ្លូវ Hang Gai (ហាណូយ)។ តាំងពីក្មេងមក គាត់មានចំណង់ចំណូលចិត្តលើការសរសេរ និងសារព័ត៌មាន។

Báo Thanh niên•23/06/2025

នៅអាយុ 16 ឆ្នាំ គាត់មានរឿងមួយបានចុះផ្សាយក្នុងកាសែត ហើយភ្លាមៗនោះគាត់បានបោះខ្លួនចូលទៅក្នុងការសរសេរ និងសារព័ត៌មានដោយអស់ពីចិត្ត។ នៅអាយុ 17 ឆ្នាំគាត់បានបោះពុម្ពស្នាដៃដំបូងរបស់គាត់គឺ The Jar of Literature ។ ក្នុងវិស័យសារព័ត៌មាន ក្នុងទស្សវត្សរ៍ឆ្នាំ 1930 និង 1940 នៅពេលដែលគាត់នៅក្មេង គាត់គឺជានិពន្ធនាយកនៃ ប្រលោមលោកថ្ងៃសៅរ៍ ជាលេខានិពន្ធនៃកាសែតល្បីៗដូចជា Trung Bac Sunday, Ngay Nay, Ha Noi Newspaper ... និងបានសហការជាមួយកាសែតជាច្រើននៅហាណូយ និង Saigon ។

Nhà văn Vũ Bằng từ trữ tình sâu lắng đến châm biếm thâm thúy - Ảnh 1. — អ្នកនិពន្ធ Vu Bang

យោងតាមសៀវភៅឆ្នាំរបស់ អ្នកនិពន្ធវៀតណាមសម័យទំនើប (គ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពសមាគមអ្នកនិពន្ធ) ឈ្មោះកំណើតរបស់អ្នកនិពន្ធ Vu Bang គឺ Vu Dang Bang កើតនៅឆ្នាំ 1913 នៅទីក្រុងហាណូយ មានដើមកំណើតមកពីស្រុក Binh Giang ខេត្ត Hai Duong ។ ក្រៅពីឈ្មោះប៊ិច Vu Bang លោកក៏បានចុះហត្ថលេខាជាមួយឈ្មោះប៊ិចផ្សេងទៀតដូចជា Tieu Lieu, Vit Con, Thien Thu, Van Ly Trinh, Le Tam, Hoang Thi Tram។ គាត់បានស្លាប់នៅឆ្នាំ 1984 នៅទីក្រុងហូជីមិញ។

ស្នាដៃបោះពុម្ពផ្សាយមួយចំនួន៖ ពាងនៃអក្សរសិល្ប៍ (ការប្រមូលផ្ដុំរឿងតិះដៀល ឆ្នាំ ១៩៣១); តែម្នាក់ឯងនៅក្នុងភាពងងឹត (ប្រលោមលោកឆ្នាំ 1937); រឿងមនុស្សពីរនាក់ (ប្រលោមលោក ឆ្នាំ ១៩៤០); ឧក្រិដ្ឋកម្ម និងការសោកស្ដាយ (ប្រលោមលោក ឆ្នាំ ១៩៤០); ប្រភពទឹកសមុទ្រ និងភ្លៀង (ប្រលោមលោក ឆ្នាំ ១៩៤១); Quych និង Quac (រឿងរបស់កុមារ, 1941); fern ទឹក (ប្រលោមលោក, 1944); Cai (memoir, 1942); Moc Hoa Vuong (ប្រលោមលោក ឆ្នាំ ១៩៥៣); បំណែកឆ្ងាញ់នៃទីក្រុងហាណូយ (អត្ថបទឆ្នាំ 1955); ធុយ ទៀន តេត (១៩៥៦); បាត់ដប់ពីរ (អត្ថបទ, 1960); បំណែកចម្លែកនៃភាគខាងត្បូង (អនុស្សាវរីយ៍, 1969); សែសិបឆ្នាំនៃការកុហក (ការចងចាំ, 1969); ការស្រាវជ្រាវលើប្រលោមលោក (1951, 1955); ស្នេហានៃពាក្យ (ការប្រមូលរឿង, 1970); អ្នកនិពន្ធនិយាយ (1971); ដើមឈើសើចមុនសង្គ្រាម (១៩៧១); ខ្មោចផ្ទះលោកយាយហួត (ប្រលោមលោក ១៩៧៣); វូ Bang anthology (3 ភាគ, គ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពអក្សរសិល្ប៍, 2000); អ្នកដែលសាបព្រោះខ្យល់ (២ ភាគ គ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពអក្សរសិល្ប៍ ២០០៣); ស្នាដៃទាំងស្រុងរបស់ វូបាង (៤ ភាគ គ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពអក្សរសិល្ប៍ ២០០៦); Vu Bang ស្នាដៃដែលទើបរកឃើញថ្មី (ប្រមូលដោយ Lai Nguyen An; Saigon Culture Publishing House, 2010); ហាណូយក្នុងខ្យល់កួច (គ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពផ្សាយស្ត្រីឆ្នាំ ២០១០); វប្បធម៌... Untangling (Women's Publishing House, 2012)... និងសៀវភៅបកប្រែមួយចំនួនទៀត។ គាត់បានទទួលរង្វាន់រដ្ឋសម្រាប់អក្សរសាស្ត្រ និងសិល្បៈ អាណត្តិទី២ ឆ្នាំ២០០៧។

នៅចុងឆ្នាំ 1946 លោក Vu Bang និងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់បានជម្លៀសទៅកាន់តំបន់តស៊ូ។ នៅចុងឆ្នាំ 1948 ត្រលប់មកហាណូយវិញ គាត់បានចាប់ផ្តើមចូលរួមក្នុងសកម្មភាពក្នុងបណ្តាញចារកម្មបដិវត្តន៍ (លេខកូដ X10)។ នៅឆ្នាំ 1954 ត្រូវបានចាត់តាំងដោយអង្គការ គាត់បានទៅ Saigon ដោយទុកប្រពន្ធ និងកូនប្រុសរបស់គាត់នៅទីក្រុងហាណូយ ដោយបន្តសរសេរ និងធ្វើការរហូតដល់ថ្ងៃទី 30 ខែមេសា ឆ្នាំ 1975។ ត្រឡប់មកហាណូយវិញក្រោយឆ្នាំ 1975 លោក Vu Bang ត្រូវបានទទួលស្គាល់ជាផ្លូវការថាជាសមាជិកនៃសមាគមអ្នកនិពន្ធវៀតណាម។

អ្នកនិពន្ធ និងអ្នកកាសែត Vu Bang គឺជាមុខមាត់ធម្មតានៃអក្សរសិល្ប៍ និងសារព័ត៌មានវៀតណាមសម័យទំនើប ដោយមានការរួមចំណែកយ៉ាងជ្រាលជ្រៅទាំងមុន និងក្រោយបដិវត្តន៍ខែសីហា ឆ្នាំ 1945។ គាត់លេចធ្លោមិនត្រឹមតែសម្រាប់ការរាយការណ៍ ការសរសេរអត្ថបទ និងសារព័ត៌មានប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងមានទេពកោសល្យ ស្មុគ្រស្មាញ និងរចនាបទអក្សរសាស្ត្រអារម្មណ៍របស់គាត់ ដែលបន្សល់ទុកនូវអក្សរសាស្ត្រជាតិ។

របាយការណ៍សារព័ត៌មាន គំនូរព្រាង និងរូបភាពរបស់ Vu Bang មានភាពមុតស្រួច មនុស្សធម៌ និងបង្កប់នូវស្មារតីជាតិ។ គាត់មិនស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការរិះគន់សង្គមអាណានិគមពាក់កណ្តាលសក្តិភូមិ ការពារកម្មករក្រីក្រ ហើយក្នុងពេលតែមួយប្រើប៊ិចរបស់គាត់ជាឧបករណ៍ប្រយុទ្ធ។ គាត់បានសរសេររឿងខ្លី និងប្រលោមលោកជាច្រើនជាមួយនឹងទិសដៅសង្គមនិយម ប៉ុន្តែក៏មានគុណភាពមនោសញ្ចេតនា ឆ្លុះបញ្ចាំងពីជីវិតខាងវិញ្ញាណរបស់មនុស្សទីក្រុង។ ស្នាដៃធម្មតានៃសម័យនេះរួមមានៈ ក្លិនក្រអូបនៃអង្ករបៃតង ពិធីរាត្រីចុងក្រោយនៃសំបុត្រស្នេហា...

រចនាប័ទ្មសារព័ត៌មានរបស់ Vu Bang គឺមុតស្រួច បត់បែន និងទន់ភ្លន់។ អត្ថបទរបស់គាត់ច្រើនតែមានលក្ខណៈស្រើបស្រាល ប៉ុន្តែគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ ហើយស្ទីលសរសេររបស់គាត់គឺទន់ភ្លន់ ប៉ុន្តែជ្រាលជ្រៅ។ គាត់មិនសរសេរស្ងួតទេ ប៉ុន្តែតែងតែនិយាយរឿង បង្កើតរូបភាព និងបញ្ចេញអារម្មណ៍ជាមួយភាសាប្រចាំថ្ងៃដែលល្អក់កករ និងអាចចូលប្រើប្រាស់បានជាសាធារណៈ ប៉ុន្តែមិនងាយស្រួលនោះទេ។ គាត់គឺជាអ្នកត្រួសត្រាយផ្លូវក្នុងការនាំយកអក្សរសិល្ប៍មកក្នុងវិស័យសារព័ត៌មាន បង្កើតបានជាស្ទីលប្លែកៗក្នុងចំណោមសារព័ត៌មាននៅពេលនោះ។

រចនាបទអក្សរសាស្ត្ររបស់ Vu Bang ត្រូវបានបង្កប់ដោយសំណេរទំនុកច្រៀងយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ ជាពិសេសនៅក្នុង "Thuong nho muoi thap " ដែលជាស្នាដៃនៃប្រភេទអត្ថបទអក្សរសាស្ត្រ ដែលក្នុងនោះគាត់បានបញ្ចូលនូវការចងចាំ មនោសញ្ចេតនា និងវប្បធម៌ប្រជាប្រិយយ៉ាងប៉ិនប្រសប់ បង្កើតជាបទនៃក្តីនឹករលឹក។ ភាសារបស់គាត់សម្បូរទៅដោយរូបភាព តន្ត្រី ប្រយោគ ចង្វាក់ ទន់ភ្លន់ដូចជាកំណាព្យ រំលេចទេសភាព និងអារម្មណ៍ក្នុងវិធីដ៏ស្រទន់។ ការសរសេររបស់គាត់គឺជាការឈឺចាប់របស់អ្នកដែលនៅឆ្ងាយពីផ្ទះ មោទនភាពនៃវប្បធម៌ជាតិ ការតស៊ូរបស់អ្នករស់នៅក្នុងប្រទេសដែលបែកបាក់គ្នាជាមួយនឹងស្មារតីស្នេហាជាតិ និងការនឹករលឹក។

គាត់គឺជា "វិចិត្រករភាសា" ទាំងផ្នែកអក្សរសាស្ត្រ និងសារព័ត៌មាន ដែលជាស្ពានតភ្ជាប់រវាងការពិត និងព្រលឹងរបស់ប្រជាជនវៀតណាមឆ្លងកាត់សម័យកាលនៃភាពចលាចលប្រវត្តិសាស្ត្រ។ អាចនិយាយបានថា ស្នាដៃទាំងពីរ "Thuong nho muoi thap" និង "សែសិបឆ្នាំនៃការកុហក" គឺជាកំពូលកំពូលពីរក្នុងអាជីពអក្សរសាស្ត្រ និងសារព័ត៌មានរបស់ Vu Bang ដែលបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់នូវរចនាប័ទ្មតែងនិពន្ធ ទំនុកច្រៀង និងគំនិតមនុស្សធម៌យ៉ាងជ្រាលជ្រៅ។

ស្នាដៃទាំងពីរ "Thuong nho muoi thap" និង "សែសិបឆ្នាំនៃការកុហក" បង្ហាញពីភាគីទាំងពីរនៃរចនាប័ទ្មរបស់ Vu Bang៖ ម្ខាងគឺទំនុកច្រៀង ស៊ីជម្រៅ ពោរពេញដោយមនោសញ្ចេតនាជាតិ និងមនោសញ្ចេតនា។ ម្ខាងទៀតគឺជាទឹកដមដែលនិយាយបែបកំប្លុកកំប្លែងដោយខ្លួនឯងដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីស្មារតីនៃសេរីភាពនិងការរិះគន់យ៉ាងមុតស្រួច។ ទាំងពីរនេះគឺជាសក្ខីភាពនៃទេពកោសល្យផ្នែកភាសា អារម្មណ៍ និងភាពក្លាហានខាងបញ្ញារបស់អ្នកនិពន្ធដ៏អស្ចារ្យម្នាក់ ដែលសក្តិសមជាវិមានមួយនៅក្នុងអក្សរសិល្ប៍ និងសារព័ត៌មានវៀតណាមសម័យទំនើប។ (ត្រូវបន្ត)

ប្រភព៖ https://thanhnien.vn/nha-van-vu-bang-tu-tru-tinh-sau-lang-den-cham-biem-tham-thuy-185250622211453382.htm