ផលិតផលវប្បធម៌នោះគឺស្ថិតនៅក្នុងប្រជាជនតាមរយៈការបញ្ជូនផ្ទាល់មាត់ដែលបានកត់ត្រាក្នុងសៀវភៅ Han-Nom ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ដោយសារកត្តាជាច្រើន ដើមទុននោះក៏ត្រូវបាត់បង់ដែរ ដោយបន្សល់ទុកជាបណ្តើរៗជាមួយបុព្វបុរស ដោយមិនរង់ចាំកូនចៅប្រមូល និងកេងប្រវ័ញ្ច។ ជាអកុសល មាស និងប្រាក់ដែលបាត់បង់នៅតែអាចកេងប្រវ័ញ្ចបាន ប៉ុន្តែរាជធានីបុរាណដែលបាត់បង់នឹងបាត់បង់ជារៀងរហូតក្នុងអតីតកាល ហើយនឹងមិនត្រឡប់មកវិញឡើយ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ រាជធានីបុរាណនៅតែស្ថិតស្ថេរជាមួយមនុស្សចាស់ ជាពិសេសជាមួយសិប្បករ និងបញ្ញវន្តប្រជាប្រិយ - អ្នកដែលតែងតែងប់ងល់នឹងការចង់បានទ្រព្យសម្បត្តិដែលមិនអាចកាត់ថ្លៃបាននោះ ប៉ុន្តែពេលវេលានៃជីវិតនៅសល់មិនច្រើនទេ។ បើយើងបណ្តោយឱ្យរាជធានីដ៏មានតម្លៃនោះកន្លងផុតទៅ ដោយមិនចេះរក្សាទុកនោះទេ នោះយើងមានទោសដល់កូនចៅ ។ សម្រាប់អ្នកចូលចិត្តជាច្រើន រាជធានីបុរាណគឺជាប្រភពនៃការបំផុសគំនិតច្នៃប្រឌិត ពួកគេចង់ស្វែងរកវានៅក្នុងជីវិតមនុស្ស។ សម្រាប់ពួកគេ មិនមែនអ្វីៗទាំងអស់ដែលចាស់ហួសសម័យនោះទេ ហើយមិនមែនអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលថ្មីគឺស៊ីវិល័យនោះទេ។ អ្វីដែលយើងតែងតែស្វែងរកគឺភាពសម្បូរបែបទាំងអតីតកាល និងបច្ចុប្បន្ន ដើម្បីតម្រង់ទិសទៅអនាគត។ ដូច្នេះហើយ តម្លៃនៃរាជធានីបុរាណតែងតែមានវត្តមាននៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។ ជាពិសេសនៅក្នុងកំណប់ទ្រព្យដ៏សម្បូរបែបនៃវប្បធម៌ប្រជាប្រិយ Tay កំណាព្យបុរាណជាច្រើននៅតែមានតម្លៃក្នុងជីវិតសព្វថ្ងៃ។
ជាឧទាហរណ៍ ក្នុងកំណាព្យជូនថូកុង (ថាញ់ហៀង) មានប្រយោគដូចនេះ៖ "ពូថ្ងៃហូប និងលក់អាហារ/ ភោជនីយដ្ឋាន ពូថ្ងៃលក់ម្ហូបក្នុងភូមិ/ ស្លូអាស្លែង បៅហាហ៊្វុក/ ភៀ បៅហាវ ច្រៀង/ Xu pu bau thinh pac khan loen/Mù xenkhan au can!" . ការបកប្រែ៖ "អ្នកមានសិទ្ធិរក្សាភូមិ / អ្នកអាចឆ្លងកាត់ភូមិ / ខ្លាហើយចចកមិនអនុញ្ញាតឱ្យអ្នកចូល / ជំងឺរាតត្បាតនឹងមិនអនុញ្ញាតឱ្យអ្នកមក / ដោយសារតែអ្នកមិនស្តាប់ការបង្កាច់បង្ខូច / ដោយសារតែអ្នកមិនទទួលសំណូក!" .
ប្រយោគពីរដំបូងកំណត់យ៉ាងច្បាស់អំពីសិទ្ធិអំណាច ប្រយោគកណ្តាល ពីរប្រយោគកំណត់ភារកិច្ច ប្រយោគពីរចុងក្រោយបញ្ជាក់អំពីចរិត និងគុណសម្បត្ដិរបស់ថូកុង។ ជាមួយនឹងសេចក្តីប្រាថ្នាខាងវិញ្ញាណបែបនេះរបស់បុព្វបុរស យើងក៏ឃើញថាវាជិតនឹងជីវិតសព្វថ្ងៃនេះដែរ គឺបញ្ហាកំណែទម្រង់រដ្ឋបាល ការប្រឆាំងអំពើពុករលួយ ក្រមសីលធម៌បដិវត្តន៍… ប្រសិនបើកម្មាភិបាល និងសមាជិកបក្សមានភាពច្បាស់លាស់ និងច្បាស់លាស់ដូចថូកុង នោះគឺជាអ្នកបម្រើប្រជាជនពិតប្រាកដ។
ក្នុងការបែងចែករវាងត្រូវ និងខុស សច្ចៈ និងភាពមិនពិត បុរាណតែងតែមានជំនឿលើហេតុផល ដូច្នេះហើយទើបមានខគម្ពីរទស្សនវិជ្ជាជាច្រើនដូចជា៖ «... និកាយស្លាវមិនអស់សូត្រ និងត្អូញត្អែរ / ថោង ស៊ឺ មិនអស់មាសប្រាក់ / ណាន តាំងដាវ តេម បន្ទាប់មក ស្លូក្វាង!...»។ ការបកប្រែ៖ "... ក្រណាត់រដុបពិបាកប្រែជាសូត្រ និងសំឡី / មាសពិតមិនអាចលាយជាមួយលង្ហិនបានទេ / ទឹកធម្មតាមិនអាចជំនួសប្រេងដើម្បីបំភ្លឺផ្លូវបានទេ!"។ ..
ខគម្ពីរខាងលើបន្សល់ទុកដោយមនុស្សបុរាណនៅតែរក្សាតម្លៃរបស់វាក្នុងជីវិតបច្ចុប្បន្ន។ ក្នុងរឿងលោកិយរបស់មនុស្សបុរាណក៏មានការសង្កេតដ៏ស្រទន់ដើម្បីនិយាយអំពីសម័យនោះផងដែរ៖ «ការហូរចូលនៃសម័យនោះប្រៀបដូចជាសត្វពស់កំពុងរត់ក្នុងព្រៃ / សំណាងគឺដូចជាកញ្ជ្រោងរត់ចេញព្រៃ...! . ប្រែសម្រួល៖ «នាគពេលវេលាខុសប្រែជាពស់រត់តាមស្មៅ / កញ្ជ្រោងក្នុងពេលវេលាត្រឹមត្រូវប្រែជាខ្លាបញ្ចេញអំណាច»!
រូបថត៖ The Vinh
កំណាព្យបុរាណត្រូវបានបន្សល់ទុកផ្ទាល់មាត់ ប៉ុន្តែមានតម្លៃវប្បធម៌ខ្ពស់ ហើយជាស្តង់ដារនៃការរស់នៅសម្រាប់បង្រៀនកុមារ។ នៅក្នុងរឿងព្រេងនិទាន ពេលចាប់សត្វកណ្តូបបន់ស្រន់ (ឬសត្វកណ្តូប) មនុស្សលេងល្បែងកំសាន្តសប្បាយដូចនេះ៖ ប្រើម្រាមដៃពីរចាប់ជើងទាំងពីររបស់សត្វ ចង្អុលក្បាលឆ្ពោះទៅព្រៃ ឆ្ពោះទៅភូមិ ហើយសួរជាខថា “ដុង ស្ầu mí nan?/Ban sầu mí slầu?/Ngoạc thua thế!” ការបកប្រែ៖ "ព្រៃមួយណាមានសត្វក្តាន់?/ភូមិណាមានខ្លា?/ងក់ក្បាលម្តងហើយម្តងទៀត"!
អ្វីដែលគួរឱ្យអស់សំណើចនោះគឺថានៅកន្លែងណាដែលក្បាលរបស់សត្វត្រូវបានដឹកនាំវា "ងក់ក្បាលជាបន្តបន្ទាប់" ប៉ុន្តែមិនមានសត្វក្តាន់ឬខ្លាដូចនោះទេ។ បុរាណបានប្រើឈុតនោះដើម្បីរិះគន់មនុស្សដែលគ្មានគោលជំហរ មិនហ៊ានបញ្ចេញមតិផ្ទាល់ខ្លួន បែងចែកត្រូវពីខុស តែចេះតែងក់ក្បាល និងលើកសរសើរ។
ដាស់តឿនមនុស្សឱ្យខិតខំធ្វើអំពើល្អ ជៀសវាងអំពើអាក្រក់ រស់នៅដោយមនុស្សធម៌ និងលះបង់នូវបញ្ញា ចៀសវាងការខ្ជះខ្ជាយពេលវេលា បុរាណមានសុភាសិតមួយ ឃ្លាថា «ចុងដើមចេកគឺចុងត្រជាក់!/ ចុងដើមចេកគឺចុងត្រជាក់! ប្រែសម្រួល៖ «ដើមចេកដុះជាចង្កោម តែគ្មានស្លឹកទៀតទេ!/ ជីវិតមនុស្សមិនអាចរស់បានរហូត»!
ក្នុងបេតិកភណ្ឌជាតិ ក្រៅពីរឿងកំណាព្យ ណូម ចម្រៀងប្រជាប្រិយ សុភាសិត ទំនុកបំបួស… ក៏មានបទភ្លេងប្រជាប្រិយតាមតំបន់ និងជនជាតិនីមួយៗផងដែរ។ ជាពិសេស ជនជាតិ Tay នៅ Cao Bang មានភ្លេងជាច្រើនដូចជា៖ Then tinh (របស់ Ông Giàng, Bà Then), Luon (Luon Then, Luon Slương, Luon Nàng ới, Luon Cơi), Phong Slư (Phăng Lài), Phuoi Slôi - Wedding meloi Slơ លែងពេញនិយមដូចជំនាន់មុនៗទៀតហើយ (ជាពិសេសច្រៀងលួង) ប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ ពួកគេត្រូវបានរស់ឡើងវិញពីចលនាសិល្បៈមហាជន និងអាជីព ពីកម្មវិធីសិល្បៈរបស់វិទ្យុ និងទូរទស្សន៍ ពីកំណាព្យជាភាសាជនជាតិ និងជួរឈរ "ស្វែងរករាជធានីបុរាណ" របស់កាសែត Cao Bang ជាពិសេសក្នុងកម្មវិធីប្រកួតប្រជែង ការសម្តែងចម្រៀងប្រជាប្រិយ និងចម្រៀងស្នេហា និងទាក់ទាញយុវជន។ ទាំងនេះគឺជាសញ្ញាលើកទឹកចិត្ត ដែលជាក្តីសង្ឃឹមក្នុងការរួមចំណែកក្នុងការថែរក្សាបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ការងារអភិរក្សមិនអាចបញ្ឈប់នៅវិធីសាស្រ្តខាងលើបានទេ វិធីសាស្ត្រផ្សេងៗជាច្រើនក៏ត្រូវអនុវត្តក្នុងពេលដំណាលគ្នាដែរ។
ក្នុងកំណប់ទ្រព្យមិនចេះចប់នេះ គ្មានសិប្បករណាហ៊ាននិយាយថា ដឹងគ្រប់សព្វ គ្មានអ្នកស្រាវជ្រាវណាហ៊ាននិយាយថា ប្រមូលបានគ្រប់គ្រាន់។ តាមពិតមានមនុស្សជាច្រើនក្នុងសង្គមដែលមិនធ្លាប់ល្បី ពួកគេមិនមែនជាសិប្បករទេ ប៉ុន្តែមានធាតុផ្សំដែលសិប្បករមិនមាន។ ដូច្នេះអាចនិយាយបានថាអ្វីដែលយើងបានប្រមូលមកគឺគ្រាន់តែ«ដើម»«ខ្លះ»តិចតួចប៉ុណ្ណោះប៉ុន្តែមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។
ការអភិរក្ស និងការផ្សព្វផ្សាយគឺជាភាគីពីរដែលចូលរួម។ មានការខិតខំប្រឹងប្រែងលើផ្នែកអភិរក្ស ប៉ុន្តែមិនមានច្រើនទេនៅលើផ្នែកផ្សព្វផ្សាយ។ ជាងនេះទៅទៀត យើងត្រូវយល់ដឹងថា ការរក្សាទុកមិនមែនមានន័យថា ការស្តុកទុកនោះទេ ដើមទុនដែលមានស្រាប់ និងប្រមូលបានចាំបាច់ត្រូវផ្សព្វផ្សាយសម្រាប់ការបញ្ជូន។ នោះជាវិធីរក្សាប្រពៃណីដែលមនុស្សបុរាណធ្វើពីមួយជំនាន់ទៅមួយជំនាន់ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងទូលំទូលាយក្នុងសង្គម។
កាលពីមុនកាលយើងនៅក្នងលំយោល យើងស្តាប់បទឡូឡា កាលនៅក្មេងរៀនច្រៀងបទប្រជាប្រិយ លុះដល់វ័យពេញវ័យ ម្នាក់ៗមានដើមទុនតិចតួចទៅធ្វើបុណ្យ ដូរគ្នាច្រៀងគ្រប់ទីកន្លែង។ លក្ខណៈវប្បធម៌ទាំងនោះលែងមានសព្វថ្ងៃទៀតហើយ ដូច្នេះយើងត្រូវតែពិចារណាផ្សព្វផ្សាយវាតាមគ្រប់មធ្យោបាយ ដើម្បីរក្សាប្រពៃណីបុរាណទាំងនេះ។ ក្នុងការប្រកួតប្រជែង ការសម្តែង និង "ទិវាវប្បធម៌ជនជាតិវៀតណាម" ប្រចាំឆ្នាំ យើងគួរតែរៀបចំពេលវេលា និងលើកទឹកចិត្តដល់ការសម្តែងដើម ដើម្បីរក្សាតម្លៃវប្បធម៌បុរាណ។ សាលាក៏គួរតែដាក់ចេញនូវមេរៀនមួយចំនួនសមហេតុផលជាផ្លូវការ ដើម្បីបង្រៀនសិល្បៈប្រជាប្រិយដល់សិស្សគ្រប់កម្រិត ដើម្បីអាចផ្សព្វផ្សាយបានទូលំទូលាយ។
ប្រជាជនជាឫសគល់ បដិវត្តន៍ជាបុព្វហេតុរបស់មហាជន ការថែរក្សា និងលើកតម្កើងអត្តសញ្ញាណវប្បធម៌ជាតិក៏ជាបុព្វហេតុរបស់មហាជនផងដែរ។ ក្រៅពីថវិការដ្ឋ ចាំបាច់ត្រូវមានការចូលរួមពីប្រជាពលរដ្ឋទាំងមូលជាមួយនឹងគោលនយោបាយ សកម្មភាពវប្បធម៌សង្គម ទោះជាយ៉ាងណា របៀបធ្វើក៏អាស្រ័យទៅតាមមូលដ្ឋាននីមួយៗ ដែលមានបញ្ហាជាច្រើនដែលត្រូវពិភាក្សា និងឯកភាពគ្នា។
ប្រភព៖ https://baocaobang.vn/gia-tri-von-co-trong-cuoc-song-hom-nay-3177532.html
![[OCOP REVIEW] ទឹកសុីរ៉ូ Tu Duyen - ខ្លឹមសារនៃឱសថពីភ្នំ និងព្រៃឈើ Nhu Thanh](https://vphoto.vietnam.vn/thumb/402x226/vietnam/resource/IMAGE/2025/6/5/58ca32fce4ec44039e444fbfae7e75ec)
Kommentar (0)