آتش را روشن نگه دارید

زنده نگه داشتن «حرفه سنتی اجدادمان»

نگوین با کوی، هنرمند، محصولات را در غرفه نمایشگاهی در کمون تیئو ترونگ بررسی می‌کند.

در روستای ترا دونگ، بخش تیو ترونگ، هنر سنتی ریخته‌گری برنز، میراث فرهنگی گرانبهایی است که گذشتگان برای این سرزمین به یادگار گذاشته‌اند. در طول فراز و نشیب‌های زمان، مردم اینجا هنوز جوهره این هنر را که کمتر جایی می‌تواند با آن برابری کند، حفظ کرده‌اند. از پیر تا جوان، هر روز، هر ساعت، آنها با پشتکار از دستان با استعداد خود برای خلق محصولات ارزشمند استفاده می‌کنند. در سال ۲۰۱۸، هنر ریخته‌گری برنز به عنوان میراث فرهنگی ناملموس ملی شناخته شد.

این حرفه «پدر به پسر» واقعاً برای خانواده صنعتگر نگوین با کوی (متولد ۱۹۸۷) صادق است. پدرش - صنعتگر شایسته نگوین با چائو (متولد ۱۹۶۲) اولین کسی در کشور است که با موفقیت یک طبل برنزی را با استفاده از روش دستی سنتی که قرن‌ها از بین رفته بود، ریخته‌گری کرد. او همچنین کسی است که با موفقیت ۵ رکورد گینس ویتنامی را برای ریخته‌گری برنز سنتی به نام خود ثبت کرد.

برای هنرمند نگوین با کوی، که در "گهواره" روستای صنایع دستی متولد شده بود، دوران کودکی‌اش در کنار آتش قرمز روشن کوره‌های ریخته‌گری برنز گذشت، و پدرش او را در مورد این حرفه راهنمایی و آموزش می‌داد، از نحوه ورز دادن گل رس، ساخت قالب، تشخیص مواد اولیه، پختن برنز گرفته تا نحوه تراشیدن هر الگو... همه اینها از کودکی اشتیاق به این هنر سنتی را در او پرورش داده و پرورش داده است. سپس، سال‌های هجده و بیست سالگی، سفر با پدرش از شمال به جنوب برای یادگیری از تجربیات و خلق محصولات، به او کمک کرد تا ارزش فرهنگی مصنوعات برنزی، تمایلش به خلاقیت و عشقش به این حرفه را بهتر درک کند.

آقای کوی گفت: «پدرم ریخته‌گر برنز است، بنابراین از کودکی اغلب به من یاد می‌داد که این حرفه بسیار ارزشمند است زیرا زغال سنگ، هیزم، کاه، ضایعات، ضایعات مس، از طریق دستان کوشا، فداکار و خلاق کارگران، می‌توانند به محصولات ارزشمندی تبدیل شوند. برای داشتن یک محصول موفق، باید یک فرآیند فنی پیچیده را طی کند و نکته مهم این است که صنعتگر باید بداند چگونه به هر محصول سنتی «روح ببخشد». تنها در این صورت است که محصولات ساخته شده دارای الگوهای تیز و پیچیده‌ای خواهند بود و حاوی ارزش‌های منحصر به فرد هر روستای صنایع دستی هستند. شاید به دلیل علاقه من به این حرفه و عشق به روستای صنایع دستی که در آن متولد شده‌ام، به من کمک کرده است تا به ارث ببرم، یاد بگیرم و تحقیق کنم تا محصولات با کیفیتی خلق کنم.»

نگوین با کوی با راهنمایی و هدایت پدر باتجربه‌اش و روحیه جسارت در تفکر و عمل جوانی، همواره در تلاش برای یادگیری و نوآوری مداوم برای خلق محصولات پیچیده بسیاری است. از جمله آنها می‌توان به مجموعه بزرگ طبل برنزی نگوک لو اشاره کرد. با این محصول، در سال ۲۰۱۸، به هنرمند نگوین با کوی، گواهی ثبت از کمیته مرکزی انجمن ثبت ویتنام - سازمان ثبت ویتنام - به عنوان "کسی که بزرگترین نسخه دستی سنتی طبل برنزی نگوک لو را در ویتنام ساخته است" اهدا شد. علاوه بر این، او و پدرش رکوردی برای ریخته‌گری ۱۰۰۰ مجسمه از شرکت مادر آئو به عنوان هدیه در اجلاس APEC در سال ۲۰۱۷ ثبت کردند. در سال ۲۰۲۱، محصول طبل برنزی کوی چائو به عنوان یک محصول ۴ ستاره OCOP رتبه‌بندی شد.

آقای نگوین با کوی با نشان شخصی خود، در سن ۳۰ سالگی، توسط کمیته اجرایی مرکزی انجمن روستاهای صنایع دستی ویتنام، عنوان صنعتگر روستای صنایع دستی را دریافت کرد. در ماه مه ۲۰۲۵، در سن ۳۸ سالگی، مفتخر شد که یکی از ۴۶ صنعتگری در سراسر کشور باشد که عنوان صنعتگر شایسته را دریافت کرده است. در ژوئن ۲۰۲۵، او همچنین یکی از صنعتگران برجسته سراسر کشور بود که به مناسبت بیستمین سالگرد تأسیس انجمن روستاهای صنایع دستی ویتنام، در دیداری با رئیس جمهور لونگ کونگ در کاخ ریاست جمهوری شرکت کرد.

برای این صنعتگر جوان، دهکده صنایع دستی و صنایع دستی سنتی نه تنها مکانی برای حفظ ویژگی‌های فرهنگی، مکانی برای تولید محصولات صنایع دستی است که خلاقیت و نبوغ صنعتگران را نشان می‌دهد، بلکه مکانی برای ایجاد شغل برای بسیاری از کارگران است که به ارتقاء توسعه اجتماعی -اقتصادی محل کمک می‌کند. برای توسعه تولید، خانواده او شرکت ریخته‌گری برنز سنتی دونگ سون چه دونگ را تأسیس کردند که در آن او نقش معاون مدیر را بر عهده دارد. شادی این صنعتگر جوان به ایجاد یک محیط کاری دوستانه برای کارگران ماهر کمک کرده است تا با هم بیاموزند، محصولات ارزشمند زیادی را برای دهکده صنایع دستی سنتی خلق و تولید کنند تا مردم بیشتر و بیشتری با محصولات ریخته‌گری برنز سنتی دهکده صنایع دستی ترا دونگ آشنا شوند.

در روستای نجاری دات تای، کمون هوانگ هوا، پیروی از اجدادشان برای حفظ و توسعه این هنر سنتی، راهی برای «روشن نگه داشتن آتش» در روستا نیز هست. در کارخانه تولید مبلمان چوبی لام هنگ، «رئیس جوان» نسل نهم، نگوین ون لام، در روستای دات تای متولد شد و برای تحصیل و تجارت به دوردست‌ها رفت. با این حال، وقتی «ازدواج کرد»، به روستا بازگشت تا راه پدرش را دنبال کند و کارخانه تولید مبلمان چوبی سنتی را به همراه خانواده‌اش توسعه دهد.

«نجاری دات تای حدود ۵۰۰ سال است که مشهور است و با گذشت زمان، روستاییان دات تای به این حرفه پایبند مانده‌اند. من خوش‌شانس هستم که حرفه سنتی خانواده‌ام را به ارث برده‌ام. پدرم نزدیک به ۵۰ سال تجربه در این حرفه دارد. برای نسل ما، احترام و حفظ این حرفه، «نوسازی» این حرفه و توسعه آن مطابق با روندها و سلیقه‌های بازار نه تنها برای توسعه اقتصاد خانواده، بلکه مسئولیت و تعهدی برای حفظ زیبایی فرهنگی به جا مانده از اجدادمان نیز هست.»

در حال حاضر، کارخانه تولید مبلمان چوبی لام هنگ برای ۶ تا ۷ کارگر عادی و بیش از ۱۰ کارگر فصلی شغل ایجاد می‌کند. برای به‌کارگیری فناوری در تولید، خانواده او صدها میلیون دانگ ویتنام برای خرید ماشین‌آلات پشتیبانی سرمایه‌گذاری کرده‌اند که باعث کاهش حجم کار نجاران، صرفه‌جویی در زمان و تولید طرح‌های متنوع‌تر محصولات با قیمت‌های رقابتی‌تر شده است.

افرادی مانند نگوین با کوی یا نگوین ون لام و بسیاری از جوانان دیگر، راه پدران خود را دنبال می‌کنند و به عنوان جانشینان، به خوبی از پس وظایف خود بر می‌آیند و «آتش این حرفه» سنتی را برای امروز و فردا زنده نگه می‌دارند.

مقاله و عکس: Viet Huong

منبع: https://baothanhhoa.vn/giu-lua-nghe-truyen-thong-cua-cha-ong-260237.htm