Ινδός συγγραφέας εντυπωσιασμένος από τον ζωντανό πολιτισμό Τσαμ του Βιετνάμ

Από την ύφανση χωριών μέχρι τις ιερές ευλογίες, η συγγραφέας Μαχαμπίρ αφηγείται πέντε εμπειρίες που την άφησαν μαγεμένη και «βυθισμένη», προσφέροντας μια σπάνια ματιά στον ζωντανό πολιτισμό των Τσαμ.

Στις 4 Αυγούστου, η εφημερίδα The New Zealand Herald (Νέα Ζηλανδία) δημοσίευσε ένα άρθρο της Ινδής συγγραφέως Ankita Mahabir, στο οποίο εξέφραζε την ιδιαίτερη εντύπωσή της για τον πολιτισμό των Τσαμ του Βιετνάμ.

Από την ύφανση χωριών μέχρι τις ιερές ευλογίες, η συγγραφέας Μαχαμπίρ αφηγείται πέντε εμπειρίες που την γοήτευσαν και την «βύθισαν», προσφέροντας μια σπάνια ματιά στον ζωντανό πολιτισμό των Τσαμ της «χώρας σε σχήμα S».

Η συγγραφέας Μαχαμπίρ είπε ότι πήγε για να «ανακαλύψει την ιστορία» στο Μουσείο Τσαμ - ένα μουσείο κρυμμένο σε ένα μικρό κτίριο στο Παν Ρανγκ-Θαπ Τσαμ. Αν και δεν είναι μεγαλοπρεπές σε κλίμακα, το Μουσείο Τσαμ φαίνεται να είναι το καμάρι των ντόπιων με γλυπτά από ψαμμίτη, πορτρέτα και σπάνια αντικείμενα που διατηρούνται προσεκτικά.

Σύμφωνα με τον συγγραφέα, αυτό που κάνει αυτή την περιοδεία ξεχωριστή δεν είναι μόνο οι συλλογές αλλά και το πολιτιστικό πλαίσιο και το πολυεπίπεδο συμβολικό σύστημα με πολλές έννοιες πίσω από τις τελετουργίες, καθώς και ο τρόπος με τον οποίο η ταυτότητα των Τσαμ συνεχίζει να αναπτύσσεται σε ένα σύγχρονο Βιετνάμ μέχρι σήμερα.

Για όσους θέλουν να μάθουν περισσότερα για τον πολιτισμό των Τσαμ, αυτό το μουσείο είναι σίγουρα ένα εξαιρετικό σημείο εκκίνησης, υποστήριξε.

Ερχόμενος στην τέχνη της ύφανσης στο χωριό ύφανσης μπροκάρ My Nghiep, ο συγγραφέας Mahabir γοητεύτηκε από τα αρχαία γεωμετρικά μοτίβα που εμφανίζονταν σε κάθε νήμα υφάσματος.

Σύμφωνα με αυτήν, η ύφανση των Τσαμ δεν είναι μόνο διακοσμητική αλλά και συμβολική. Κάθε μοτίβο αφηγείται μια ιστορία για καλλιέργειες, αρχαίους θεούς ή πεποιθήσεις.

Κατά την επίσκεψή του στο χωριό κεραμικής Bau Truc, ένα από τα παλαιότερα χωριά κεραμικής στη Νοτιοανατολική Ασία, ο Ινδός συγγραφέας είχε την ευκαιρία να βιώσει την κατασκευή κεραμικών βάζων από πηλό.

Εντυπωσιάστηκα βλέποντας τις γυναίκες Τσάμη να πλάθουν την τερακότα εξ ολοκλήρου με το χέρι, περιστρέφοντάς την σχολαστικά και οι επιδέξιες κινήσεις του σώματός τους γίνονταν μέρος της διαδικασίας διαμόρφωσης. Το ιδιαίτερο είναι ότι δεν υπάρχουν δύο αγγεία που να είναι ακριβώς ίδια. Κάθε αγγείο έχει τη δική του ομορφιά και μοναδικότητα.

Περπατώντας στον Ναό Po Klong Garai, που χτίστηκε τον 13ο αιώνα προς τιμήν του Βασιλιά Po Klong Garai, ο οποίος είναι επίσης ένα από τα καλύτερα διατηρημένα κειμήλια των Cham, η κα Mahabir ένιωσε την ψυχή της να φωτίζεται και να καθαρίζεται όταν θαύμαζε με τα ίδια της τα μάτια τους κόκκινους πύργους από ψαμμίτη που ξεχώριζαν με φόντο τον γαλάζιο ουρανό, το ιερό linga-yoni και τα σκαλιστά ανάγλυφα που θυμίζουν την περίοδο ακμής του Βασιλείου Champa.

Τελετουργίες εξακολουθούν να πραγματοποιούνται εδώ κατά τη διάρκεια των φεστιβάλ των Τσαμ, όπως το Kate, με μεγάλο αριθμό πιστών με παραδοσιακές φορεσιές, να προσφέρουν προσφορές και να προσεύχονται στους προγόνους τους.

Η Ινδή συγγραφέας Ανκίτα Μαχαμπίρ εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα από την τελετή ευλογίας που συνδύαζε ινδουιστικές, μουσουλμανικές και ανιμιστικές παραδόσεις. (Πηγή: Στιγμιότυπο οθόνης σελίδας εφημερίδας)

Μία από τις στιγμές που η Ινδή συγγραφέας θεωρεί «πιο βαθιά» στο ταξίδι της ήταν μια τελετή που πραγματοποιήθηκε σε έναν ιερό τόπο στους χώρους του ξενοδοχείου Amanoi, όπου διέμενε.

Εκεί, είδε έναν δάσκαλο των Μπάνι Τσαμ να προεδρεύει σε μια τελετή ευλογίας προγόνων που σπάνια βλέπουμε εκτός των φεστιβάλ των Τσαμ. Η φωνή του αντηχούσε με μελωδική μουσική, ένα λεπτό μείγμα ανιμιστικών, ινδουιστικών και μουσουλμανικών πεποιθήσεων.

Η εμπειρία δεν είναι παραστατική αλλά βαθιά ευλαβική, μια πρόσκληση σε έναν κόσμο που λίγοι ξένοι μπορούν να δουν.

Εκτός από τον θαυμασμό των πανέμορφων τοπίων και την εμπειρία της ζωντανής κουλτούρας Τσαμ του Βιετνάμ, η Ινδή συγγραφέας εντυπωσιάστηκε επίσης από την κουζίνα των Τσαμ, από το κάρυ με κουρκουμά και τη σούπα ταμαρίνδου μέχρι τις χειροποίητες σοκολάτες σκαλισμένες με παραδοσιακά μοτίβα, τα οποία την ενέπνευσαν πολύ.

Επιπλέον, η συγγραφέας Mahabir ανέφερε ότι αυτή η περιοχή έχει πολλά άλλα μοναδικά αξιοθέατα. Οι επισκέπτες μπορούν να εξερευνήσουν το κοντινό ψαροχώρι Vinh Hy, να κάνουν μια βόλτα στο πάρκο Ninh Thuan Stone ή να κάνουν πεζοπορία στο Εθνικό Πάρκο Nui Chua. Η ανάβαση στην κορυφή του Go Cong είναι επίσης μια ενδιαφέρουσα εμπειρία, την οποία η Ινδή συγγραφέας αποκάλυψε με χαρά ότι το έκανε «αρκετά εύκολα».

Ο συγγραφέας Mahabir καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η εμπειρία της κοινότητας των Cham αποτελεί μια υπενθύμιση ότι η πολυτέλεια δεν σημαίνει πάντα σπατάλη. Μερικές φορές πρόκειται για την πρόσβαση στη σιωπή, την πρόσβαση σε τελετουργικό, την πρόσβαση σε σύνδεση.

Για εκείνη, αυτές είναι ουσιαστικές «συναντήσεις» με ένα έθνος του οποίου ο πολιτισμός συνεχίζει να διαμορφώνει την «ψυχή του Νότου» με έναν ήσυχο, όμορφο και βιώσιμο τρόπο.

(Βιετνάμ+)

Πηγή: https://www.vietnamplus.vn/nha-van-an-do-an-tuong-voi-nen-van-hoa-cham-song-dong-cua-viet-nam-post1053745.vnp