Το ταξίδι της γέννησης του εθνικού ονόματος του Βιετνάμ

Η αυθεντική στήλη του Thuy Mon εκτίθεται στο Επαρχιακό Μουσείο Lang Son . Φωτογραφία: Hong Van

Από τις ανησυχίες της δυναστείας Qing

Αφού νίκησε τη δυναστεία Tay Son (1788 - 1802), το 1802, ο Nguyen Anh, απόγονος των αρχόντων Nguyen που κάποτε κυβέρνησαν το Dang Trong, ανέβηκε στο θρόνο και εγκαθίδρυσε τη δυναστεία Nguyen. Ο βασιλιάς επέλεξε το Hue ως πρωτεύουσά του και πήρε το όνομα Gia Long κατά τη βασιλεία.

Τον Ιανουάριο του έτους Nham Tuat (1802), ο βασιλιάς Gia Long έστειλε τον Le Quang Dinh με ένα αίτημα προς τη δυναστεία Qing μέσω του Nam Quan για να ζητήσει τον τίτλο του βασιλιά. Σύμφωνα με το "Εθνικό Ινστιτούτο Ιστορίας της Δυναστείας Nguyen" και το "Dai Nam Thuc Luc", ο βασιλιάς διέταξε να προσκομιστούν η βασιλική επιστολή και τα δώρα για να ζητηθεί ο τίτλος και να αλλάξει το όνομα της χώρας σε Nam Viet.

Προηγουμένως, αφού κατέκτησε το Φου Σουάν και βάδισε βόρεια για να καταδιώξει τα απομεινάρια του στρατού των Τάι Σον του Καν Θιν Νγκουγιέν Κουάνγκ Τοάν, ο βασιλιάς Τζια Λονγκ έστειλε επιστολή στην Κίνα για να επιδιώξει επικοινωνία με τη δυναστεία Τσινγκ και να ζητήσει να αναγνωριστεί ως βασιλιάς της νέας δυναστείας. Στην επιστολή προς τη δυναστεία Τσινγκ, αυτοαποκαλούνταν βασιλιάς του Ναμ Βιετ.

Στη συνέχεια, στην αίτηση για την ανάληψη του θρόνου που ο Le Quang Dinh έφερε για να παρουσιάσει στον Αυτοκράτορα Qing, όταν είδε ότι ο Αυτοκράτορας Nguyen χρησιμοποιούσε το όνομα Gia Long (嘉隆), η δυναστεία Qing έθεσε το ερώτημα: μήπως το όνομα του Νότιου ηγεμόνα κάλυπτε τα ονόματα των δύο Αυτοκρατόρων Qing, Qianlong (乾隆) και Jiaqing (嘉慶);

Ο απεσταλμένος της χώρας μας το διόρθωσε βιαστικά: ήταν απλώς ένας συνδυασμός των δύο ονομάτων Gia Dinh (嘉定) και Thang Long (昇隆), για να δείξει ότι η χώρα είχε ενωθεί, εκτεινόμενη από το Gia Dinh έως το Thang Long. Αν και το όνομα Thang Long, το οποίο ήταν η πρωτεύουσα του Dai Viet από τον 10ο αιώνα μέχρι τότε, ήταν 昇龍, που γράφτηκε με τη λέξη Long (龍) που σημαίνει «δράκος», όχι Long (隆), που σημαίνει «ευημερούσα», όπως η λέξη Long (隆) στην εποχή Qianlong.
Το παραπάνω γεγονός, μαζί με τον αυτοανακηρυγμένο τίτλο του Βασιλιά του Ναμ Βιετ από τον Βασιλιά Τζια Λονγκ (σε μνημείο της δυναστείας Τσινγκ), προκάλεσαν ανησυχίες στην αυλή των Τσινγκ.

Κατάλληλο όνομα, καλή λέξη

Το διάταγμα του Αυτοκράτορα Τζιατσίνγκ, με ημερομηνία 20 Δεκεμβρίου, έτος 7 του Τζιατσίνγκ (1802), ανέφερε ότι το όνομα Ναμ Βιετ κάλυπτε μια πολύ μεγάλη περιοχή. Σύμφωνα με προηγούμενη ιστορική έρευνα, οι δύο επαρχίες Γκουανγκντόνγκ και Γκουανγκσί περιλαμβάνονταν επίσης σε αυτό.

Η βασιλική σφραγίδα του Βιετνάμ (που παραχωρήθηκε από τη δυναστεία Τσινγκ στον βασιλιά Τζια Λονγκ). Πηγή: Πιερ Ντοντέν

Στη συνέχεια, στο διάταγμα προς τον στρατό και τους υψηλόβαθμους αξιωματούχους με ημερομηνία 6 Απριλίου, το 8ο έτος της εποχής Gia Khanh (1803), ο Αυτοκράτορας Gia Khanh εξέδωσε το εξής διάταγμα: «Το ζήτημα του (Βασιλιά Gia Long) αιτήματος να ονομαστεί η χώρα Nam Viet, αυτή η χώρα είχε προηγουμένως την παλιά γη του Viet Thuong και αργότερα έλαβε ολόκληρη την επικράτεια του An Nam. Ως εκ τούτου, η Ουράνια Δυναστεία έδωσε στη χώρα ένα όνομα χρησιμοποιώντας τις δύο λέξεις Viet Nam (越南). χρησιμοποιώντας τη λέξη Viet (越) μπροστά για να συμβολίσει την αρχαία επικράτεια. χρησιμοποιώντας τη λέξη Nam (南) στο πίσω μέρος, που συμβολίζει τη νεοαποκτηθείσα γη. και που σημαίνει επίσης το νότιο Bach Viet. Δεν πρέπει να συγχέεται με το παλιό όνομα της χώρας Nam Viet. Μόλις το όνομα της χώρας είναι σωστό, η σημασία της λέξης είναι επίσης καλή. θα κληρονομήσει για πάντα τη χάρη της Ουράνιας Δυναστείας».

Το γεγονός ότι ο Αυτοκράτορας Τζία Κανχ της δυναστείας Τσινγκ ενέκρινε τον τίτλο του Βασιλιά Τζία Λονγκ και συμφώνησε να επιτρέψει στη χώρα μας να αλλάξει το εθνικό της όνομα καταγράφηκε στο "Dai Nam Thuc Luc" ως εξής: "(...)

Προηγουμένως, υπήρχε ήδη η γη των Βιετ Θουόνγκ, οπότε ονομαζόταν Ναμ Βιετ. Τώρα που υπάρχει ολόκληρο το Αν Ναμ, το όνομα πρέπει να ακολουθεί την πραγματικότητα, επομένως είναι απαραίτητο να ενώσουμε ολόκληρη την περιοχή και στην αρχή να της δώσουμε αυτό το όνομα για να δείξουμε την καλοσύνη της.

Επομένως, η λέξη Βιετ θα πρέπει να τοποθετηθεί πρώτη, που αντιπροσωπεύει ότι η χώρα μας κληρονομεί την παλιά γη και απολαμβάνει την παλιά καλή φήμη, και η λέξη Ναμ θα πρέπει να τοποθετηθεί αργότερα, συμβολίζοντας ότι η χώρα μας επεκτείνεται προς τα νότια και αποκτά ένα νέο πεπρωμένο. Το όνομα είναι όρθιο και η λέξη ευοίωνη, σε σύγκριση με το παλιό όνομα της γης Λουόνγκ Βιετ στο εσωτερικό, υπάρχει μια διαφορά.

Έτσι, το εθνικό όνομα Βιετνάμ γεννήθηκε σε ένα πολύ ιδιαίτερο ιστορικό πλαίσιο. Τον Φεβρουάριο του έτους Τζιάπ Τάι (Μάρτιος 1804), το Βιετνάμ έγινε επίσημα το εθνικό όνομα της χώρας μας.

Σχετικά με αυτό το γεγονός, το «Dai Nam Thuc Luc» κατέγραψε: «Τον Φεβρουάριο (έτος Giap Ty 1804), την ημέρα του Mau Thin, (ο βασιλιάς Gia Long) έφτασε στην πρωτεύουσα. Την ημέρα του Quy Dau, ο βασιλιάς πραγματοποίησε μια τελετή στο Thai Mieu... και ονόμασε τη χώρα Βιετνάμ. Την ημέρα του Dinh Suu, το θέμα αναφέρθηκε στον Thai Mieu. Μετά την τελετή, ο βασιλιάς κάθισε στο παλάτι για να δεχτεί την τελετή των συγχαρητηρίων. Εξέδωσε διάταγμα για να το ανακοινώσει εντός και εκτός».

Το διάταγμα που όριζε το όνομα του Βιετνάμ που εκδόθηκε από τον Βασιλιά Τζια Λονγκ ανέφερε: «Όταν ένας αυτοκράτορας ιδρύει μια χώρα, πρέπει πρώτα να σεβαστεί το όνομά της για να δείξει ενότητα. Από το παρελθόν, οι άγιοι βασιλιάδες μας έχτισαν τα θεμέλια, ίδρυσαν τη χώρα και άνοιξαν τη γη της χώρας, συμπεριλαμβανομένης της γης από το Βιετ Θουόνγκ προς το Νότο. Ως εκ τούτου, χρησιμοποιήσαμε τη λέξη Βιετ για να ονομάσουμε τη χώρα».

Πάνω από 200 χρόνια διαδοχής, η ιερή γενεαλογία έχει εδραιωθεί σταθερά, οι εσωτερικές και εξωτερικές τύχες έχουν διατηρηθεί ειρηνικές. Ξαφνικά, στα μισά του χρόνου, η τύχη της χώρας έχει γίνει δύσκολη. Έχουμε αναλάβει έναν μικρό ρόλο στην καταστολή των επαναστατών. Τώρα, χάρη στη μεγάλη τύχη, έχουμε καταφέρει να συνεχίσουμε την αρχαία κληρονομιά και η περιοχή Giao Nam έχει συμπεριληφθεί στα αρχεία μας.

Αφού σκέφτηκε τις πολιτικές και στρατιωτικές στρατηγικές, στην κύρια θέση, αποδεχόμενος τη νέα εντολή, αποφάσισε να λάβει στις 17 Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους (1804) για να ενημερώσει με σεβασμό τον Thai Mieu, αλλάζοντας το εθνικό όνομα σε Βιετνάμ, για να χτίσει ένα μεγάλο θεμέλιο, για να το μεταβιβάσει για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Σε όλες τις υποθέσεις της χώρας μας, που σχετίζονται με το εθνικό όνομα και την αλληλογραφία με ξένες χώρες, πρέπει να χρησιμοποιούμε το Βιετνάμ ως όνομα της χώρας. Δεν πρέπει πλέον να χρησιμοποιούμε το παλιό όνομα Αν Ναμ.

Έτσι, το 2024, το εθνικό όνομα του Βιετνάμ θα είναι 220 ετών.

Πηγή: https://baoquangnam.vn/hanh-trinh-khai-sinh-quoc-hieu-viet-nam-3131355.html